Ik plaats niet zoveel "persoonlijke" artikels omdat ik toch meestal het idee heb dat niemand daarin geïnteresseerd zal zijn ;-)
Maar met dit artikel hoop ik op reactie's van lotgenootjes. (Eigenlijk liever niet, want dit is een aandoening die ik niemand anders gun!)
In dit artikel gaat het over RLS, Restless Leg Syndroom.
Zelf heb ik dit al jaren en pas in juni 2012 werd de diagnose gesteld van RLS na jaren al met deze vreselijke aandoening te hebben rond gelopen.
Dit kwam eigenlijk omdat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen aan de huisarts wat RLS nou voor gevoel geeft in (in mijn geval) mijn benen.
Wat is RLS eigenlijk:
"Restless Legs Syndrome (RLS) oftewel het Rusteloze Benen Syndroom is een neurologische bewegingsstoornis. Als je lijdt aan RLS dan heb je last van een vervelend gevoel meestal in de kuiten dat je dwingt je benen te bewegen. Mensen met rusteloze benen omschrijven dit gevoel als trekkend-kruipend of als elektriciteit of alsof er mieren in mijn benen marcheren of alsof er spuitwater in mijn aderen zit. Bewegen van de benen verdrijft het vervelende gevoel, maar als je het bewegen stopt kan het gevoel weer terugkeren. Negeren van de drang om te bewegen verergert het onprettige gevoel totdat je vanzelf je benen weer gaat bewegen. Het kan ook zo zijn dat je benen dan onwillekeurige schoppende bewegingen gaan maken. Het onprettige gevoel kan ook optreden in je armen, romp, handen of voeten."
Bij mij is dit gevoel "gelukkig" alleen in mijn benen.
Quote van iemand met RLS: Je moet wel bewegen, je kunt er niets aan doen. Het is net zoiets als met je ogen knipperen: je kunt je uiterste best doen en je concentreren om niet te knipperen, maar uiteindelijk lukt dat niet en moet je wel knipperen.
Dit is echt waar!!!!
Nog een Quote van iemand met RLS:
Quote van iemand met RLS: Het begint met een puls die ongeveer elke 20 seconden optreedt en dan worden de tussenpozen korter, tot elke 5 seconden. Dan weet je dat je echt in de problemen zit en wordt het verlangen om de benen te bewegen en rond te lopen overweldigend.Heel irritant! Dit is precies wat er gebeurd als ik mijn medicijnen vergeet!
De eerste jaren heb ik er dus mee rondgelopen zonder dat de huisarts, waar ik overigens al vaak was geweest voor deze klachten, de diagnose stelde van RLS. Elke dag weer dat vreselijke gevoel en de onmacht om er iets tegen te doen!
Pas in juni 2012 kreeg mijn huisarts ineens het idee dat het weleens RLS kon zijn, nadat ik hier over gelezen had op internet!
Hij schreef mij "Pramipexol Teva 0,088 mg tabletten" voor die ook gebruikt worden door mensen met Parkinson. Ik schrok hier wel van. Maar de huisarts verzekerde mij dat dit geen schadelijke medicijnen zijn en dat ik deze gerust de rest van mijn leven kan slikken.
Ik begon met 1 tablet maar dat werden er al gauw 2 per dag. Eindelijk verlost van dat vreselijke terugkerende nare gevoel in mijn benen. Wat een verademing na al die tijd! ;-)
De tabletten werken 24 uur en ik neem ze dan ook altijd om 14.30 uur in! Ik heb hier mijn wekker voor gezet in mijn telefoon. Want vergeet ik deze tabletten dan heb ik echt heeeel veel last rond de klok van 17.00 uur of wanneer ik later op de avond in mijn bed lig. Mocht dit gebeuren dan neem ik direct 2 tabletten die pas na een uurtje gaan werken! Dus het is voor mij super belangrijk om ze niet te vergeten!
Nu na 2,5 jaar deze tabletten dagelijks te slikken, merk ik dat ik de tabletten steeds eerder op de dag moet nemen.
Ik krijg soms al last van mijn benen op mijn werk en maak dan vaak een grapje tegen mijn collega's; "mijn benen gaan weer vanzelf lopen!" Je hebt er totaal geen controle over!
Ik vraag mij af of er tussen mijn bezoeksters ook iemand zit die ervaring heeft met RLS? Ik hoop uiteraard van niet! Maar misschien ken je iemand in je omgeving die hier ook last van heeft. Ik hoor het dan graag.
En ach....het is een hele vervelende aandoening waar ik gelukkig 100 mee kan worden. Dat heb ik mijn kinderen namelijk beloofd! ;-)
