Hey lieve allemaal,
Sommige weten misschien al wat er gebeurd is afgelopen maandagochtend maar vast niet iedereen.
De laatste tijd verblijven wij doordeweeks in Amsterdam, in onze oudste zoon zn huis in de bos en lommer. Hij is doordeweeks op de kazerne in Stroe. Dit omdat dit voor ons beter uitkwam met werk. We (stef en ik) werken beide in amsterdam.
Aangezien we op dit moment even geen auto hebben gingen we met zn tweetjes op de scooter (snorfiets) maandagochtend heen naar amsterdam en vrijdagmiddag weer terug naar almere.
En in de tussentijd dus bos en lommer
Perfect geregeld.
Tot nu toe troffen we het steeds en zijn één keer goed nat geregend
Afgelopen maandag gingen we om 06.15 de deur uit op weg naar werk in Amsterdam.
Het was gelukkig droog en had niet geregend, straat was ook droog.
We rijden op weg naar adam door muiderberg waar het mis ging.
Het is om half 7 nog donker en Stef wilde van de ene kant van de brug naar de andere kant oversteken maar had te laat in de gaten dat er zo'n soort drempel lag en kwamen dan ook te vallen.
Naar mijn idee niet echt hard, net uit de bocht en snorfiets.
We vielen om met zn tweetjes naar rechts en gleden nog wat door.
Ik stond vrijwel meteen op en dacht dat Stef ook op zou staan maar die bleef met zn gezicht op het asfalt liggen!!!!
Doodstil…… ik dacht dat ie er niet meer was!
Ik heb zijn naam wel 1000x geroepen, gegild en aan hem gesjord dat ie wakker moest worden maar hij werd niet wakker!!!!
Jemig wat een nachtmerrie (nu nog steeds) na een paar minuten begon hij te brabbelen en kwam er een teken van leven, godzijdank!
Hij wilde opstaan, wat wij (omstanders die inmiddels te hulp waren gekomen en ik) niet toelieten vanwege zn hoofd.
Hij begon al meteen te brabbelen over zn been, zn knie.
Maar op dat moment was zijn hoofd prioriteit aangezien zn gezicht aan alle kanten open lag.
Totdat de ambulance kwam (wat hij niet nodig vond in zn gebrabbel) heeft hij met zn hoofd op mijn schoot gelegen.
Hij kreeg meteen een kraag om en zn hoofd werd gestabaliseerd.
In de ambulance was hij weer redelijk bij en wist zijn naam en alles te vertellen.
We vertrokken met de ambulance naar Hilversum. Tja vraag me niet waarom Hilversum. Hadden nog aangegeven liever Amsterdam maar ja boeie op dat moment!
Eenmaal daar werd hij door de scan gehaald en alles, waaruit bleek dat er gelukkig niks met zn hoofd of nek of rug was!
Kraag mocht na een paar uurtjes dan ook af. Opluchting want zn oorlelletje zat dubbel
Met de scan en foto's werd duidelijjk dat hij inderdaad iets aan zn knie had.
Dat vertelde de ambulance verzorgster namelijk al, dat er duidelijk iets niet goed zat!
Stef blijkt een zeer gecompliceerde breuk in en onder zn knie te hebben.
Alles is daar stuk.
De dokter vertelde dat het echt een zeer gecompliceerde en zeer pijnlijke breuk is.
Stef zn been was ook meteen giga opgezwollen. Echt mega opgezwollen!
Hierdoor kon hij ook niet direct geopereerd worden. Dit gebeurd 1 oktober, volgende week vrijdag.
Hij kreeg in eerste instantie een spalk om zijn been maar al snel lag hij met zijn been in de takels met gewichten eraan.
Dit om de botten die stuk zijn toch een beetje terug in model te krijgen.
De pijn was niet te harden en kreeg gelukkig savonds meteen morfine.
Dit krijgt hij nu nog steeds.
Als je alleen al wijst naar zn knie doet het al pijn. En hij is toch echt geen pieper!
Dinsdag is hij overgeplaatst naar de afdeling orthopedie waar hij heel luxe een kamer voor zichzelf heeft.
Hier blijft hij tot zn operatie.
Zn been is nog steeds mega gezwollen maar slinkt al wel wat.
Zijn gezicht heeft een paar flinke lelijke schaafwonden waar inmiddels dikke korsten op zitten. Begint al te jeuken.
Gelukkig is dat oppervlakkig en is er met zn hoofd verder niks!
Nou de foto's zeggen genoeg denk ik
En oja ik heb er een gebroken hand aan overgehouden bleek uit de foto's. Middenhandsbeen botje gebroken.
Pijn kwam pas uren later in het ziekenhuis. Iets met adrenaline ofzo
Stef was gesprek van de dag. Overal waar ik kwam voor foto's en gips wisten ze van die meneer met "die" knie!
Ik zit dus met rechts in het gips en is erg onhandig maar niks vergeleken met Stef.
Ik red me wel. Heb een goede hulp thuis, mijn jongste zoon die inmiddels al gekookt en gewassen (was ophangen) heeft. Als ik thuis ben word ik goed verzorgd.
Ik ga om de dag nu naar Stef en op de andere dagen komt er andere familie.
Is toch elke x een flinke reis van Almere naar Hilversum.
We konden wel overplaatsing aanvragen naar amsterdam of almere maar dat moet je allemaal zelf doen en we zijn niet al te dol op zkh in almere en ach operatie stond meteen al gepland. En zkh hilversum staat goed te boek. Proberen hem wel na de operatie dichterbij te krijgen mocht dat nodig zijn qua revalideren ofzo. Voor nu is het even niet anders.
En we hebben uiteraard iedere dag contact.
Nou lieve allemaal…… jullie zijn weer beetje op de hoogte.
Na de vreselijke periode met mijn zwager, wat we nog lang niet verwerkt hebben, houd de ellende maar niet op.
Eerst nu maar Stef zn operatie wat een ingrijpende operatie zal gaan worden met platen en schroeven enz en dan het herstel daarvan.
Zal nog een flinke periode zijn. Knie blijft een zwak iets ook na herstel!
Tegen de tijd dat hij naar huis mag hoop ik van mijn gips af te zijn zodat ik hem goed kan ondersteunen en helpen.
Jullie begrijpen misschien dat ik de eerstkomende tijd niet zo actief zal zijn op social media en mijn blog. Heb wel inmiddels de touchscreen pen ontdekt zoals je kunt zien op de foto. Geweldig. Typen met links is haast onmogelijk!
Ik ben me werkelijk kapot geschrokken en dacht echt het ergste dus dan valt "de schade" achteraf nog mee.
Mochten er mensen zijn die een kaartje willen sturen mail me dan even (mandybosnails@gmail.com) of een pb-tje op Instagram. Fleurt zn kamer beetje op!
Liefs en dikke kus van een vreselijk geschrokken Mandy Xxxx
