Persoonlijke update

Zoals sommige van jullie misschien weten ben ik, nu alweer 4 jaar, werkzaam als onderwijsassistente op de leukste basisschool van Amsterdam. Ik heb daar een fulltime baan bij (voornamelijk) de 5 kleutergroepen. Zo sta ik elke dag bij een andere groep waar ik dan werk met de kids. Dit kan in groepjes zijn of individueel. Ik probeer die kids die het nodig hebben net dat beetje extra ondersteuning te bieden wat ze kunnen gebruiken. Daar hebben de leerkrachten tegenwoordig gewoonweg de tijd niet meer voor met groepen van 30 kids! Gewaardeerd word ik dan ook wel en ik hoef me dan ook nooit te vervelen. Dankbaar werk vind ik het. Vooral als je weet dat met jou hulp het net wat even sneller word opgepikt. Een topbaan. Ik doe het met liefde. 

Ook word ik ingezet wanneer er zieke collega's zijn. Het komt dus regelmatig voor dat ik voor de groep sta. Dit kunnen alle groepen zijn van groep 1/2 t/m groep 8. Zoals je ziet moet je dus echt flexibel zijn als onderwijsassistent! ;-) Je weet nooit wat de dag je gaat brengen. 

Nu is het zo dat een baan als onderwijsassistent een groot risico met zich meebrengt namelijk wanneer er bezuinigd moet worden dan zijn "wij" meestal de eerste (samen met de conciërges) die eruit moeten. Dit zorgt ervoor dat het elk jaar, wanneer de formatie weer opnieuw bekeken, spannend is of er nog wel plaats voor mij is. (Ondanks mijn VASTE aanstelling die ik nu alweer 2 jaar heb!!)

Het is nu alweer een aantal keer gebeurd dat mijn directeur mij vertelde dat het er slecht voor mij uit zag en dat hij mij waarschijnlijk moest "laten gaan". Dit hoor je elk jaar vlak voor de zomervakantie. 

Zo'n leuk gesprek heb ik tot nu toe 2x gehad en gelukkig beide keren kon ik alsnog (op het laatste nippertje) blijven.

Maar verleden jaar was het anders!!!! Voor de afgelopen zomervakantie werd mij verteld dat ik het komende (afgelopen) schooljaar in een RDDF (risico dragend) functie geplaats zou worden. 

In het kort komt het hierop neer dat ik plaats zou gaan moeten maken, met de hele reorganisatie bij ons bestuur Amos, voor een onderwijsassistent met een langer dienstverband! Aangezien ik nog maar 2 jaar een vast contract heb sta ik dus helemaal onderaan de lijst en was het wel duidelijk dat er voor mij geen plaats en ruimte meer zou zijn bij Amos.

Deze "RDDF" functie bracht met zich mee dat ik na een jaar dus ontslagen zou gaan worden maar dat er wel ruimte (budget) was voor omscholing o.i.d.

Tja...dit is toch wat ik het liefst doe en na 4 jaar te hebben geploeterd voor mijn diploma's (op 40 jarige leeftijd) zou ik toch graag in het basisonderwijs willen blijven. Te meer omdat mijn skatje ook in het basisonderwijs werkt als conciërge en we daardoor altijd samen vrij zijn alle vakantie's! Ook de 6 weken zomervakantie waardoor we tot nu toe nog elk jaar 5 a 5,5 week naar Spanje kunnen.   ;-)  Ik besloot dus dan maar de Pabo te gaan doen. Dan toch maar leerkracht worden alhoewel dat niet mijn voorkeur heeft al die verantwoordelijkheid voor een groep hebben. Maar goed...als dit de enige mogelijkheid is om een baan in het basisonderwijs te houden dan gaan we er maar voor. Zo had ik mij ingeschreven bij Windesheim in Almere waar ik begon aan de deeltijd Pabo opleiding. 

2 avonden van 18.00 tot 22.00 naar school en een fulltime baan waar mijn wekker door de weeks om 4.30 afgaat. Dit hield ik een paar maandjes vol om er vooralsnog mee te stoppen want als deeltijd was het niet te doen. Ik kwam niet aan mijn opdrachten toe en het leren had ik de tijd niet voor! Ik liep wel 8 weken stage in groep 8 op een basisschool in Almere wat me verbazingingswekkend  heel goed af ging!!! Mijn schoolopleidster van de Pabo die mij daar kwam observeren was erg enthousiast over mij. Dit was voor mij de bevestiging dat ik het wel zou kunnen redden de Pabo opleiding! Maar gewoonweg niet als deeltijd. Volgend heb ik geen werk dus dan maar voltijd aan de opleiding beginnen en de punten die ik tot nu toe behaald heb neem ik mee naar volgend jaar! Top!

Maar....het budget wat er voor mij was daar moest iets mee, kreeg ik te horen van mijn "case manager" van de Amos. Ik moest er iets mee doen en het kon niet meegenomen of weggezet worden naar volgend jaar! Amos kreeg ondertussen nog flink wat geld terug van Windesheim dus er zat voldoende in het potje om een andere opleiding te gaan doen.

Maar wat?????? Wat zou ik nou toch eens kunnen gaan doen....

Mijn directeur weet inmiddels wel dat mijn passie bij mijn nagels ligt omdat ik hier altijd wel mee bezig ben in de zin van altijd wel iets "aparts" met mijn nagels. Of een leuke nailart o.i.d. ;-)

Hij opperde dan ook of het mij niet leuk leek om een opleiding in die richting te gaan doen!

Ik keek hem en de casemanager van de Amos aan en vroeg...kan dat dan????

Ja hoor, zei de casemanager van Amos, toevallig vd week nog een collega gehad die deze opleiding is gaan doen!

Ik sprong een gat in de lucht en kon mijn oren niet geloven!!!!! Ik was er van overtuigd dat het een opleiding moest worden geralateerd aan het onderwijs....maar dat hoefde dus niet perse. 

Ze moesten alletwee enorm lachen om mijn reactie. Nou ik kan jullie vertellen dat ik 3 weken later begonnen ben met de allround nagelstyliste opleiding bij Sky High Naildesign in Almere. ;-)

Ik heb daar geen gras over laten groeien. En wat ben ik blij dat ik deze opleiding mag doen. Hij word dus helemaal betaald door de Amos. Tja wel met het idee erachter dat ze mij dus in dit jaar genoeg begeleid hebben naar "nieuw/ander" werk. En met mijn ontslag in het vooruitzicht. 

Maar goed...neemt niet weg dat mijn droomwens hiermee in vervulling is gegaan. Straks een gediplomeerd nagelstyliste!!!! Top!

Voor een paar weken geleden kreeg ik dan mijn langverwachte ontslag brief! Per 1 augustus 2014 niet meer werkzaam bij de Amos. Doet toch wel pijn maar na een aantal gesprekken te hebben gehad wist ik dat dit onvermijdelijk was! De kans is dit jaar echt nihil dat er plaats voor mij zou zijn. En daar heb ik mij toch min of meer bij neergelegd te meer omdat ik ook een opleiding heb gekregen van de Amos! 

Zo heb ik mij dan ook ingeschreven bij werk.nl en moest ik 4 weken voordat mijn contract afliep naar het UWV. Banen als onderwijsassistent zijn schaars dus daar reken ik maar niet eens op. Het zal wel weer ergens achter een kassa worden ofzo i.c.m met misschien alsnog de Pabo opleiding.

Maar goed....nog maar even een paar weekjes doorzetten en dan zien we het wel. Ben toch meestal wel vrij positief en heb de instelling dat alles wel weer goed komt. En jammer genoeg ben ik niet de enige die weg moet volgend jaar! Nog meer collega's moeten ergens anders aan de bak. Wel met dit verschil dat ik het al een heel jaar wist dat het ging gebeuren en mijn collega's niet. Die zaten niet in een RDDF functie! Geen opleiding, niks!! Dus ik had er redelijk "vrede" mee.

Afgelopen woensdag hadden we sportdag! Ging het door of niet....vanwege het weer! We besloten om het door te laten gaan en we begonnen de dag dan ook met een goed temparatuurtje. Na verloop van een paar uurtjes begon het te motregenen. Ach...was niet heel storend en we hebben niemand er over gehoord. Mijn gymp ging nog stuk, dus tja ging lekker!!! Oudste zoon belde ook nog om te zeggen dat zn raam van de auto niet meer dicht ging...allemaal van dat soort ongein dus!!! En dan ook nog eens precies vandaag de eerste dag van ons vrouwelijke maandelijkse terugkomende ellende. (Waar ik overigens normaal gesproken nooit last van heb maar uitgerekend vandaag voor de verandering dus wel!) Pffffff.....wat een dag!!!!

Rond 11 uur zag ik 2 gemiste oproepen van mijn directeur en een appie waarin hij vroeg of ik even kon terug bellen. Aangezien hij eerder op de dag ook bij de sportdag was en niets tegen mij zei dacht ik dat hij misschien belde voor een andere collega of zo. Hij weet namelijk dat ik ALTIJD mijn telefoon bij me heb!  Dus ik belde hem terug.

"Nou Mandy....ga even zitten!" Zo begon hij. Dus ik zocht een redelijk stil plekje op en zakte even door mijn knieën.

"Ik kreeg net een mailtje van Amos dat ik jou ontslag mag intrekken!" zei hij.

WHAAAAAAAAT!!! Huh...hoe dan...wat dan... Ik kwam niet meer uit mijn woorden. Dat meen je niet! zei ik. Jaaaaa dat meen ik wel zei hij. Mijn directeur vertelde dat hij net zo verrast als ik was toen hij het las en is meteen gaan bellen met Amos die de mail bevestigden. Hij zei al dat we er een boek over kunnen gaan schrijven over alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt met de Amos. Het is net een soap zei hij, "de Mandy Bos soap bij Amos continues". ;-)

IK MAG DUS GEWOON BLIJVEN!!!!!! 

Mijn directeur is hier ook heel blij mee omdat hij weet wat hij aan mij heeft en dat is met een andere onderwijsassistent toch weer afwachten. Maar dit "ontslag" had hij niet in de hand en kwam van boven af.

Nadat ik de telefoon ophing ben ik het al mijn collega's gaan vertellen en die reageerden ook echt met ongeloof maar waren allemaal blij voor me.

Ja je moet weten dat wij best een leuk team hebben en dat ik mijn plekje echt wel gevonden heb hier op de school en met dit team. ;-)

Daarna belde ik Stef en die was ook enorm blij verrast!!! Hoe dan??? TOPPIE!!!

Een hele geruststelling. In alle opzichten. 

Dit telefoontje kwam echt totaal onverwacht en hier had ik dan ook helemaal never nooit niet meer op gerekend!

Totaal niet!!! Ook niet omdat ik de opleiding heb gekregen enzo. Die ik overigens nu wel mag afmaken! ;-)

Je kan je voorstellen hoe blij ik nu dus ben.

Ik hou mijn baan, ik mag mijn opleiding nagelstyliste afmaken. Ik doe wat ik het liefste doe en mag dit gewoon nog blijven doen. 

IK BEN ENORM BLIJ EN DANKBAAR!!!!!

Ik wilde dit gewoon ook even met jullie delen. ;-)